മാമ്പഴം

 ഞാൻ 5 ലൊ 6 ലൊ ആണ്. സകല വിധ ലൊടുക്കു പണിക്കും ഞാൻ ആണു മുൻപിൽ എന്ന കാര്യം പ്രത്യേകം പറയണ്ടല്ലൊ.!!! സ്കൂൾ വേനൽ അവധിക്കു പൂട്ടിയസമയം. പരീക്ഷക്ക് പോലും സമയത്തിനു എണീക്കാത്ത ഞാൻ സ്കൂൾ അടച്ചാൽ പിറ്റേ ദിവസം നേരം പര പരാ വെളുക്കുന്നതിനു മുൻപെ എണീക്കും... എന്നിട്ട് മുറ്റത്തേക്ക് ഇറങ്ങി ചെന്ന് കുറേ ശുദ്ധ വായു വലിച്ചു കേറ്റും... അങ്ങനെ ഫുൾ ചാർജ് ചെയ്ത ശേഷം പറമ്പിലേക്കിറങ്ങും.( തെറ്റിധരിക്കരുത്...വേറെ ഒന്നിനും അല്ല....toilet വീടിനോട് ചേർന്നു തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു..)..

അമ്മക്കു 1 വയസ്സുള്ളപ്പൊ പണിത വീട്ടിൽ ആണ് ഞങ്ങൾ താമസിക്കുന്നത്..ആ വീടിനോടു ചേർന്ന് ഉണ്ടായിരുന്ന കുറച്ചു പാടം അമ്മയുടെ അച്ഛൻ വാങ്ങി. എന്നിട്ട് കുറേ തോട് കീറി വശങ്ങളിൽ തെങ്ങിൻ തൈയും അടക്കാമരവും നട്ടിരുന്നു.. ഞാൻ ഒക്കെ ഉണ്ടായപ്പൊഴെക്കും അതെല്ലാം വലുതായി...

അതൊക്കെ പോട്ടെ...
അപ്പൊ ഞാൻ പറമ്പിലെത്തി.. ആദ്യത്തെ പണി പറമ്പിൽ കെട്ടിയിരിക്കുന്ന...ഞങ്ങൾ  ഓല കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കിയ “കൊച്ചു പെര“ വീണിട്ടില്ല എന്നു ഉറപ്പു വരുത്തുക എന്നതാണ്..(മുൻപത്തെ കഥയിൽ പറഞ്ഞിട്ടുള്ള എന്റെ കസിൻസ് അന്ന് 10 ലും pre-degree ക്കും പഠിക്കുന്നു ... ഒടുക്കത്തെ ജാഡ... അവരൊക്കെ വലിയ ആളുകളായി എന്ന ഭാവം..)

എന്റെ അമ്മക്കു 3, 4 ചേട്ടന്മാരുണ്ടായിരുന്ന കാരണം കസിൻസിന്റെ എണ്ണത്തിനു കുറവൊന്നും ഉണ്ടായില്ല..അങ്ങനെ  എന്റെ അനിയത്തീടെ പ്രായമുള്ള ഒരു കസിനേ കൂടെ കളിക്കാൻ കിട്ടി..ഞങ്ങൾ 3 പേരും കൂടെയാണ് വേലി കെട്ടാൻ വച്ചിരിക്കുന്ന ഓല എടുത്ത് “പെര” കെട്ടുന്നത്... കുറച്ചു ദിവസം കഴിയുമ്പോൾ പറമ്പ് കിളക്കാനും വേലി കെട്ടാനും വരുന്ന രാഘവൻ അതെല്ലാം പീസ് പീസാക്കി വേലി കെട്ടാൻ എടുക്കും...

ഈ കൊച്ചു പെര കെട്ടിയിരിക്കുന്നത് നല്ല പഴമാങ്ങ കിട്ടുന്ന വലിയ ഒരു മാവിന്റെ ചുവട്ടിലാണ്.. ശരിക്കും അത് 2 മാവുകൾ മുട്ടി നിന്നു വളർന്നതാണ്.. പക്ഷെ അതിൽ ഒരു മാവിൽ മാത്രേ മാങ്ങ ഉണ്ടാവൂ....ഞങ്ങൾ അത് പഴുക്കാൻ കാത്തിരിക്കും...ഞങ്ങൾ മാത്രമല്ല.. ആ പ്രദേശത്തുള്ളവർ മുഴുവനും... നാട്ടുകാരുടെ മുഴുവൻ കണ്ണും ഈ മാവിൽ തന്നെ ആയതു കാരണം വെളുപ്പാൻ കാലത്ത് ചെന്ന് പെറുക്കിയില്ലെങ്കിൽ മാമ്പഴം കിട്ടില്ല.... അങ്ങനെ വീണു കിടക്കുന്ന മാമ്പഴം എല്ലാം പെറുക്കിയെടുത്ത് വീട്ടിൽ കൊടുക്കും.. ആ മാമ്പഴ പുളിശ്ശേരീടേ സ്വാദ് ഇപ്പൊഴും നാവിലുണ്ട്...

രാവിലത്തെ ചായകുടി കഴിഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾ മൂന്ന് പേരും കൊചു പെരയിൽ ഹാജരുണ്ടാകും... വീഴുന്ന ഓരോ മാമ്പഴവും പെറുക്കി എടുത്ത്, പെരയിൽ തൂക്കിയിട്ടിട്ടുള്ള, ഓണത്തിനു പൂ പറിക്കാൻ വാങ്ങിയ പൂകൂടയിൽ നിക്ഷേപിക്കും... പെരക്കകത്ത് വരുന്നവർക്ക് ഇരിക്കാനായി ആരും കാണാതെ വല്ല മുണ്ടൊ ഷീറ്റോ ( ഈ ഞാൻ!!!!!) എടുത്തോണ്ട് വരും..( ബാക്കിയുള്ള 2 കഴുതകളുടേയും നേതാവ് ഞാനായിപ്പോയില്ലേ.!!ഹും!!)..നല്ല ഷീറ്റ് നശിപ്പിച്ചതിനു തല്ലു വേറെ കിട്ടും..

പൂക്കൂട നിറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞാൽഅത് എത്രയും വേഗം വയറ്റിലാക്കുക എന്നതാണ് അടുത്ത ജോലി.ആ ഭാരിച്ച ജോലിക്ക് ശേഷം വല്ലതും ബാക്കിയുണ്ടെങ്കില് വീട്ടിലേക്ക് കൊടുക്കും. അങ്ങനെ ആ മാവ് എത്രയോ കാലം ഞങ്ങൾക്ക് മാമ്പഴം തന്നിരിക്കുന്നു...
ആ മാവ് ഈ അടുത്ത കാലത്താണ് വെട്ടിക്കളഞ്ഞത്... സ്വർണം കായ്ക്കുന്ന മരമാണെങ്കിലും പെരപ്പുറത്തേക്കു ചാഞ്ഞാൾ വെട്ടണം എന്നാണല്ലൊ... അങ്ങനെ അതിന്റെ ആയുസ്സ് തീർന്നു. എങ്കിലും ആ മാവിന്റെ അഭാവം സ്രുഷ്ടിച്ച ശൂന്യതയിലേക്ക്  നോക്കിയിരിക്കുമ്പോൽപഴയ ഓർമ്മകൽമനസ്സിൽ വല്ലാതെ തിങ്ങി നിറയുന്നു...ഒപ്പം ആ മാമ്പഴത്തിന്റെ മധുരവും.............

അയ്യടാ...ദേ..പുളി

പണ്ട് പണ്ട്...അഥവാ ഒരു 18 വർഷം മുൻപ്...
‌‌------ എന്ന ഇപ്പോൾ ഫ്ലാറ്റുകൾ നിറഞ്ഞ എന്റെ സ്വന്തം ഗ്രാമം....
അന്നു എന്റെ പിറന്നാൾ ആയിരുന്നു..എനിക്ക് 8 വയസ്സ്.. രാവിലെ തന്നെ കുളിയും തേവാരവും കഴിച്ചു കൂട്ടി..(പിറന്നാളിനെങ്കിലും കുളിക്കണം..!!!)
പതിവില്ലാതെ കുളിച്ചതു കൊണ്ട് ആണെന്നു തോന്നുന്നു... ഒരു വല്ലായ്മ...
നല്ല നല്ല കാര്യങൾ ആലൊചിക്കാം .. ഉദാഹരണത്തിന്  “സദ്യ”..“പായസം”..
പതുക്കെ അടുക്കളയിലേക്ക്...ഒരു പൂച്ചയെപ്പൊലെ... സാമ്പാറിന്റെയും അവിയലിന്റെയും ഊക്കൻ മണം..
വായിൽ “റ്റൈറ്റാനിക്” മുങാൻ ഉള്ള അത്രയും വെള്ളം...ഹൊ....
“നിനക്ക് എന്താ ഇവിടെ കാര്യം??”
ചോദിച്ചത് അമ്മയല്ല. വീട്ടിലെ മുത്തിയമ്മയായ എന്റെ അനിയത്തി...
ഇതേ ചോദ്യം തന്നെ അവളോ‍ട് ചോദിക്കാൻ ആണു തോന്നിയത്.പക്ഷെ..ചോദിച്ചില്ല..
ചോദിക്കരുത്..അതാണു നിയമം.
അമ്മ തിരക്കിലാണ്..പപ്പടം കാച്ചാൻ പോകുന്നു.
ഇനി അടുക്കളേന്നു സ്ഥലം വിടുന്നതാണു ബുദ്ധി.. അല്ലെങ്കിൽ “പണി” കിട്ടും.
നേരെ കളിക്കളത്തിലേക്ക്..
അവിടെ അത്യാവശ്യം തമ്മിൽതല്ലുകൾക്കു ശേഷം ആർത്തിയോടെ ഇലയുടെ മുൻപിലെത്തി ഹാജർ വച്ചു...
കഴിച്ച്  കഴിച്ച് വയർ പൊട്ടും എന്നു എനിക്ക് തോന്നിയപ്പൊൾ എണീറ്റു..അല്ല എല്ലാരും കൂടെ എണീപ്പി ച്ചു
...................................................................................................................................................................
നിർത്തി വച്ച കളി തുടങ്ങാൻ നേരെ അടുത്ത വീട്ടിലെ പുളിമരത്തിന്റെ ചോട്ടിലേക്കു്...
ആ വലിയ പുളിമരം പറമ്പ് മുഴുവൻ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു. ഇന്ന് ആ പുളിമരം അവിടെ ഇല്ല...ആ പച്ചപ്പ് നാഗരികതയ്ക്ക് വഴി മാറി...അതു പോട്ടെ..
അപ്പൊ ഞാൻ പുളിഞ്ചൊട്ടിൽ എത്തുന്നതും നോക്കി എന്റെ 2  കസിൻസ്...അന്നു ക്രിക്കറ്റ് എന്ന പ്രാന്ത് ഇല്ലായിരുന്നു. പാമ്പും കോണിയും  അല്ലെങ്കിൽ കഞ്ഞീം ചട്ടീം കറീം കളിക്കും...
3 മണിയായി.... കളിച്ചു തളർന്ന ഞങ്ങൾ പുളീഞ്ചോട്ടിൽ ഇരുന്നു.
എന്റെ അനിയത്തി ഒരു ഗ്ലാസ്സ് പായസം കൂടി തട്ടാൻ അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി...
എന്തൊ..എനിക്ക് അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാൻ ആനു തോന്നിയത്..എന്റെ കഷ്ടകാലം.. :{


അപ്പോഴാണു എന്റെ ഉണ്ടക്കണ്ണുകൾ അത് കണ്ടത്..
“ ദേ, താ‍ഴത്തെ കൊമ്പിൽ 2 പുളി...” അങനെ പുളി ഞങ്ങളുടെ കയ്യിൽ.
കയ്യൂക്കുള്ളവൻ കാര്യക്കാരൻ‌...പുളി കസിൻസിന്റെ വായിലേക്ക്...
non-stop കരച്ചിലിനായി ഞാന്‌ വാ തുറക്കും എന്നു മനസ്സിലാക്കിയ അവര്  വേഗം ഒരു കഷ്ണം പുളി എറിഞ്ഞു വീഴ്തി..
ഞാന് വളരെ ഹാപ്പി..   :)
പക്ഷേ.. ഒരു കുഴപ്പം... എന്റെ പുളി മാത്രം പച്ച നിറം.. ഒരു കയ്പ്പും..
ങാ .. എന്തേലും ആവട്ടെ.. പുളി തിന്നാലൊ..
അന്നു രാത്രി:
സമയം 11 മണി. television എന്ന സാധനത്തില്`അന്നു documentaries മാത്രം ഉള്ളതിനാൽ‌ എല്ലാ വീട്ടുകാരും നേരത്തെ ഉറങ്ങും.
പക്ഷെ അന്നു രാത്രി...എല്ലാരും ആ ശബ്ദം കേട്ടു എഴുന്നേറ്റു..
ഗ്വാ...ഗ്വാ.. ഞാന്‌  നിറുത്താതെ ചർദ്ദിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു...വീട്ടുകാരും ഒടുവില്  നാട്ടുകാരും പഠിച്ച പണി 18 ഉം നോക്കി. രക്ഷയില്ല...
ഒടുവില് 5 ദിവസം ആശുപത്രിയില്..
"നീ വേറെ വല്ലതും കഴിച്ചൊ?” അമ്മ ചോദിച്ചു.. പുളിയുടെ കാര്യം ഞാൻ മിണ്ടിയില്ല..
മിണ്ടിയാൽ തടി കേടാകും.

ആശുപത്രിയില് വച്ച് പുളി തിന്ന കാര്യം അമ്മയോടു പറഞ്ഞു....
“ എടീ കഴുതേ.. നീ കക്ക് പുളിയാണല്ലൊ തിന്നേ..വെറുതെയല്ല ചർദ്ദിച്ചത്..!!!!” .
ഡപ്..ഡപ്..2 അടി കിട്ടി...
പിന്നെ ഞാൻ പുളിമരം പോയിട്ട് പുളിയുടെ COVERAGE AREA യിൽ പോലും വന്നിട്ടില്ല..  :)
കുറിപ്പ്: ആ തണൽ മരം ഇപ്പോഴില്ല. അത് നഗരവത്കരണത്തിനു വേണ്ടി ആത്മഹത്യ ചെയ്തു..

കോളേജ്- ചില ഓര്‍മകള്‍

കോളേജില്‍ ചേര്‍ന്ന ഒരു pre-degreeകാരിയുടെ എല്ലാ
നിഷ്കളങതയോടും കൂടെ കോളേജിലേക്ക് .ചെറിയ പേടി ഇല്ലെന്ന് പറയാന്‍ വയ്യ. ... ഹൃദയമിടിപ്പ്‌ കൂടിയോ എന്ന് സംശയം .എന്തായാലും വരുന്നിടത്ത് വച്ചു കാണാം. ങ്ങാ .. കോളേജ് എത്തി .ഗേറ്റ് കടന്നു രണ്ടടി നടന്നില്ല , അതിന് മുന്പ് ദാ‍ രണ്ടു മൂന്ന് പേര്‍ ഓടി വരുന്നു . ഞാനാണ് അവരുടെ ലക്ഷ്യം . "ഈശ്വര .. വല്ല സമരവും ആണോ ?ഓടി വരുന്ന ചേച്ചിയുടെ കയ്യില്‍ ഒരു പാത്രം ."ഓ..സംഭാവന ചോദിക്കാനാണോ??"..ചേച്ചി ഒരു closeup പുഞ്ചിരിയോടെ പാത്രത്തില്‍ നിന്നു ചന്ദനം എടുത്തു എന്റെ നെറ്റിയില്‍ ചാര്‍ത്തി . എന്നിട്ട് ഒരു ഡയലോഗ് -" S.F.I ഇല്‍ ചേരണം കേട്ടോ ".ഞാന്‍ തല ആട്ടി . ക്ലാസില്‍ ചെന്നു കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ prayer -വീണയുടെയും തബല്അയുടെയും അകമ്പടിയോടെ ഒരു പാട്ട്. സ്കൂളിലെ പള്ളിപ്പാട്ട് മാത്രം ആണ് prayer എന്ന ഞങ്ങളുടെ മുന്‍ കാല ധാരണ അതോടെ മാറി.
prayer കേട്ടു എല്ലാവരും ചിരി തന്നെ .prayer കഴിഞ്ഞ ഉടനെ വരുന്നു നമ്മുടെ ഗുരുനാഥന്‍ ." good morning,sir" എല്ലാവരും എണീറ്റു . സാറിന് അടുത്ത ട്രെയിനില്‍ തന്നെ പോകണമെന്നു തോന്നുന്നു . അതാവും എല്ലാവരോടും ധ്രുതിയില്‍ പേര് ചോദിച്ചത് .
അഞ്ചാറു പേരുടെ വിശേഷങ്ങള്‍ ചോദിച്ചു കഴിഞ്ഞു .. അപ്പോളാണ് door ഇനു അടുത്ത് നിന്നും ഒരു വിളി
" ഡാ, മതി ഇങ്ങു വാ, പ്രിന്‍സിപ്പല്‍ വരുന്നു " .
ഞങ്ങളുടെ ഗുരുനാഥന്‍ ഇറങ്ങി ഓടി .

കുറച്ചു ദിവസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു .. ആദ്യത്തെ സമരം . മുദ്രാവാക്യം വിളി കേട്ട് ക്ലാസ്സില്‍ എല്ലാവർക്കും പെരുത്ത്‌ സന്ദോഷം !!!

"ചേട്ടന്മാരെ, groundfloor ഇല്‍ മാത്രം കിടന്നു തൊണ്ട പൊട്ടിക്കാതെ ഞങ്ങളുടെ ക്ലാസ്സിലേക്കും കൂടി വാ " - എന്നാണ് മിക്കവരുടെയും മുഖഭാവം . ആ ഉള്‍വിളി കേട്ടിട്ടാകണം chettans and chechis എല്ലാവരും അലറി വിളിച്ചു കൊണ്ടു ക്ലാസ്സില്‍ എത്തിയത് . ലാത്തി ചാര്‍ജും കോളേജ് സമരവും ഒന്നാണെന്ന തെറ്റിധാരണ കൊണ്ട് , അടുത്തിരുന്ന കുട്ടി പേടിച്ചു പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു .അങ്ങനെ സമരവും കണ്ടു... ..ഇനി ഉള്ളതാണ് ശരിക്ക് അനുഭവിച്ചു അറിയേണ്ടത് -അത് "ragging" എന്ന ഭീകര സംഭവം ആകുന്നു.

"നാളെ ആരും വരാതിരിക്കരുത്, absent ആകുന്നവർക്ക് വേറെ കിട്ടും !!!". 2nd year
ചേട്ടന്മാര്‍ താക്കീത് തന്നു . അങ്ങനെ, പിറ്റേന്ന് ഉച്ചക്ക് ശേഷം റാഗ്ഗിംഗ് തുടങ്ങി . ഈ റാഗ്ഗിംഗ് എന്ന് പറയുന്നതു അത്ര വല്യ സംഭവം ഒന്നുമ ല്ല എന്ന് ആദ്യത്തെ കുറച്ചു പേരുടെ കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി.

എന്തായാലും റാഗിങ്ങ് എന്റെ friends പറഞ്ഞതു പോലെ അല്ല. ഓരോ
കോളേജിലെ റാഗിങ്ങ് കഥകളായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി ഞങ്ങളുടെ സംസാര വിഷയം .

"അയ്യോ!!! എന്റെ നമ്പര്‍ അല്ലെ വിളിക്കുന്നത്? " ഹൃദയം പട പട മിടിക്കുന്നു !!! ഒരു ചേച്ചി എന്നെ പുറത്തേക്ക് വിളിച്ചോണ്ട് പോയി..

ആ സമയത്തു മറ്റൊരാള്‍ ക്ലാസ്സില്‍ അനൌണ്‍സ് ചെയ്തു , " ഒരു പെണ്ണ് കാണല്‍ ചടങ്ങാണ് നമ്മള്‍ കാണാന്‍ പോകുന്നത് .."

"ചായയും കൊണ്ടു ചെല്ലണം "- ചേച്ചി പറഞ്ഞു.

"ചായ എവിടെ???". നോക്കിയിട്ട് കാണുന്നില്ലല്ലോ!!

സാങ്ങല്പിക tray ഉംആയി ഞാന്‍ അകത്തേക്ക്. . announcer ചേട്ടന്‍ ഒന്നു നടു നിവര്‍ത്താന്‍ ൧സ്ട് bench ഇല്‍ തന്നെ പോയി ഇരുന്നു. ..സീനിയറീന്റെ ഗമയൊടു കൂടെ.

tray ഉംആയി ക്ലാസ്സിലേക്ക് കടന്നപ്പോള്‍ ആണു ഓര്‍ക്കുന്നത്; ആർക്കാണു ചായ കൊടുക്കേണ്ടത്???ആ ചേച്ചി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. ചായ കൊടുക്കാതെ വെറുതെ നിന്നാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ വേറെ "പണി" കിട്ടും. എന്തു ചെയ്യണം എന്ന് ആലോചിച്ചു നിന്നപ്പോഴാണ്
announcer ചേട്ടന്‍ ഗമയില്‍ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടത്.

എന്തായാലും അനൌണ്‍സ് ചെയ്തു തളർന്നിരിക്കുകയല്ലേ!! ചേട്ടന്‍ ചായ കുടിച്ചോട്ടെ എന്ന് കരുതി അങ്ങോട്ട് തന്നെ സാങ്ങല്പിക tray നീട്ടി... 

പെട്ടെന്ന് ക്ലാസ്സില്‍ ന്യൂക്ലിയര്‍ ബോംബ് വീണ പോലെ കൂട ചിരിയും കൈയടിയും.

പാവം announcer അന്ന് ചായക്ക് പകരം കുറെ വെള്ളം കുടിച്ചു. ചായ തലയ്ക്കു പിടിച്ചത് കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല..പിന്നെ കുറച്ചു ദിവസത്തേക്ക് മുഖം പഴകിയ സാമ്പാര്‍ പോലെ ആയിരുന്നു.